Derde keer suikervrije crumble, goeie keer

Hoewel m'n tweede poging al veel beter was dan m'n eerste, ben ik ook voor suikervrije crumble verder op zoek gegaan naar een ander receptje. En dat kwam gewoon in m'n schoot gevallen! Het werd me doorgestuurd door Wims nichtje Leen, samen met nog een hele hoop andere recepten. Waarvoor eeuwige dank! Jullie zullen er hier dus ongetwijfeld van haar zien passeren.

Het receptje ziet er zo uit:

 

In plaats van kokosolie of ghee gebruikte ik boter. Ik gebruik sinds kort plantaardige boter van Violife (jullie misschien wel bekend van de vegan kaas?). De switch van andere margarine naar deze heeft helemaal niks met m'n suikervrij dieet te maken maar wel met het feit dat ik op zoek was naar een margarine zonder palmolie. De boter bevat kokos-, zonnebloem- en raapzaadolie, water, een bereiding van tuinbonen (yes!), zonnebloemlecithine, "aroma's" (wat dat ook mag zijn), vitamines D2, B1, B2, B6, B12, foliumzuur en de kleurstof bèta-caroteen (die voor zover ik weet van natuurlijke oorsprong is). Bovendien is ze verpakt in papier en niet in plastic. Je kunt ze gebruiken voor zowel bakken als smeren. Ik ben fan! Tip: bewaar ze om te smeren best buiten de koelkast want anders wordt ze te hard. 

Deze crumble is een beetje een mix van de twee receptjes die ik al geprobeerd had. De havervlokken van het eerste en het amandelmeel van het tweede. Achteraf gezien zou het ook wel een goed idee geweest zijn ook de walnoten en gember uit het eerste en de rozijnen uit het tweede receptje toe te voegen maar daar heb ik helaas niet meteen aan gedacht. Ideetje voor de volgende keer! Ook zonder smaakte ze heel lekker. Ik maakte iets meer crumble in verhouding tot het fruit dan in het recept stond maar eigenlijk was dat niet nodig, of zelfs niet aan te raden, want dat maakte het een beetje droog. Beter het idee dat ik het wel beter weet opzij zetten en gewoon het recept volgens dus ... De tip om het met yoghurt te eten heb ik niet geprobeerd maar lijkt me in elk geval een heel goed idee.

Ik at deze kom alvast in één keer op ... Oeps!