Suikervrij avondmaal inclusief dessert

Ok, een avondmaal maken zonder suiker is nu niet zo moeilijk zolang je niks kant en klaar koopt. Maar dit receptje van Colruyt voor tomaat-mozzarellataart met side salad was zo lekker dat ik het toch even wilde delen! Vooral het mosterdlaagje zorgde voor een verrassende, verrukkelijke toets! En als bonus ook een dessertje met wat overschotjes peer die onze oudste terug meebracht van school.

De taart

Ik kocht hiervoor kant en klaar bladerdeeg. Dit bevatte geen suiker maar wel gewone witte bloem (en dus geen volkoren meel). Daarom is het dus niet ideaal maar ik vond in de supermarkt helaas geen volkoren variant. (Ik checkte uit nieuwsgierigheid online ook Bioplanet en zelfs daar vond ik het niet...) Ik denk dan maar dat de vele vezels van het slaatje deze "zonde" compenseerden ...

  • Twee tomaten en een bol mozzarella in schijfjes snijden
  • 1 eetlepel mosterd met 1 eetlepel paneermeel en 1 eetlepel grana padano mengen
  • Bladerdeeg uitrollen en het mosterdmengsel erop smeren
  • Bedekken met tomaat en mozzarella
  • De randen van het deeg naar binnen vouwen en bestrijken met een losgeklopt ei
(De rest van het ei gebruikte ik om een omeletje te maken.)

  • Een halve rode ui in ringen snijden (volgens het recept moest er een hele in maar dit was véél te veel)
  • Een halve komkommer in blokjes snijden
  • 50g ontpitte zwarte olijven laten uitlekken
  • 50 rucola mengen met de ui, komkommer en olijven
  • Besprenkelen met olijfolie, peper, zout en pijnboompitten
Tadaaa ... 

Mooi, he! Onze oudste was heel enthousiast toen hij het resultaat van de taart zag omdat het eruit zag als pizza. De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat hij het (behalve de korst) niet lekker vond... Gelukkig lustte hij veel ingrediënten van het slaatje (zoals komkommer en pijnboompitten) wel en had ik ook wat tomaatjes voor hem apart gehouden. Hij heeft wel flink geproefd! M'n man en ik vonden het daarentegen heerlijk en de taart was dan ook in een mum van tijd op! 

Het dessertje

Het recept voor het dessertje vond ik alweer op de website van het Diabetesfonds. Het is supersimpel met heel alledaagse ingrediënten. Ik maakte de helft van wat in het recept stond en gebruikte gemberpoeder in plaats van verse gember. Ik gebruikte ook stiekem gewone bloem in plaats van de helft van de haver te malen (wat met zo'n kleine hoeveelheid volgens mij niet ging lukken in de blender). Oeps!
  • Een peer schillen en in stukjes snijden
  • 30g havervlokken malen (of zoals ik stiekem bloem gebruiken, dit kan natuurlijk ook volkoren bloem, boekweitmeel of ander meel zijn)
  • De peer en het havermeel in een ovenschaal mengen met 30g havervlokken, 25g walnoten, gember, kaneel en een eetlepel olijfolie
  • 30min bakken in een op 200° voorverwarmde oven


Het ziet er een beetje raar uit en toegegeven ... dat was het ook wel. Het was heel droog. Daardoor verloor het ietwat aan smaak maar over het algemeen was het best wel lekker. Vooral de (in de oven geroosterde) walnoten zorgden voor wat extra crunch en punch. Ik zou het as such niet opnieuw maken maar ga zeker op zoek naar een gelijkaardig receptje dat minder droog is. Als jullie tips hebben om dit recept wat te pimpen (meer olie? een ei erdoor?), laat zeker iets weten!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hoe zit het intussen met m'n migraine? Tweede update.

Wafels zonder suiker en soep mét ...

Derde keer suikervrije crumble, goeie keer